Drogisterij de Salamander een traditie van 250 jaar
De authentieke drogisterij en kruidenwinkel in Delft
Of het nu ging om de kwalen van de mens, de ziekten van het vee, de grondstoffen voor de bakkerij of zoiets gewoons als kaarsen en petroleum in tijden dat er nog geen elektriciteit was, de Salamander heeft haar klanten altijd kunnen helpen aan al wat nodig was.
De drogisterij die alles nog heeft!
Op de Markt in Delft staat Drogisterij de Salamander, van oudsher handel in ‘drogerijen en verfwaren’. De winkelpui dateert uit circa 1780 en is getooid met een traditionele gaper. Het interieur, het houtwerk, de toonbanken (daterend uit 1908) en de monumentale koperen vijzel zijn nog origineel.
“Wat ruikt het hier lekker...”
De geur van boenwas, kruiden en etherische oliën verraadt het bijzondere assortiment van de Salamander. Niet alleen het karakter van vroeger is gehandhaafd, ook de veelheid aan bijzondere producten. Een schat aan kennis en oude recepturen is behouden gebleven. Stap over de uitgesleten drempel en je betreedt een andere wereld.
De rijke historie van Drogisterij de Salamander
Honderd jaar geleden bezochten de boeren uit de omgeving iedere donderdag - nog steeds marktdag - de Salamander. Een nare hoest? Darmkramp? De drogist wist altijd raad en werd door velen als dokter beschouwd.
Toeschouwers tijdens de koninklijke uitvaart van Prins Hendrik, 1936.
Men kocht rotkreupelzalf voor de hoeven van de koeien, droespoeder voor de hoest van het paard, stremsel om kaas te maken, een stuk Sunlightzeep voor de was en een zakje blauwsel. Eeltpasta voor de voeten van de vrouw des huizes en gezondheidssnuif voor de baas. En niet te vergeten een pot Troost der Armen, een geneeskrachtige zalf die “helpt bij zere knokkels en stramme knieën”. Veel middeltjes werden op aanvraag gemaakt, of stonden klaar in grote potten die nog steeds in gebruik zijn. De recepten stonden opgetekend in oude, versleten boekjes. Deze boekjes worden nog steeds geraadpleegd!
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwamen mensen van verre op de fiets naar de Salamander. Er was gebrek aan alles, maar de Salamander had zoveel mogelijk producten nog in huis. Bijvoorbeeld een fles levertraan, zodat mensen in de Hongerwinter toch wat gezonds binnenkregen. De Salamander was zelfs tijdelijk actief als sigarenboer! Van een baal stuiftabak, eigenlijk bedoeld om bladluis mee te bestrijden, en een scheutje Virginia-essence maakte drogist Wim Vlugt een heel acceptabel rokertje!
Kennis, kunde en koopwaar
De Salamander heeft vele eigenaren gehad. In de loop van 250 jaar hebben zo’n acht drogisten met hart en ziel en veel toewijding in hun kennis, kunde en koopwaar aangeboden, in tijden van welvaart en gebrek, vrede en gevaar.
